Met de recente tegenslagen heeft Willeke Alberti veel te verwerken gehad. Binnen een korte tijd verloor ze eerst haar dochter Daniëlle van ‘t Schip en kort daarna moest ze ook afscheid nemen van haar broer.
Deze pijnlijke verliezen hebben haar diep geraakt, vooral het overlijden van Daniëlle vorig jaar in oktober na een lang gevecht tegen kanker.
Als ouder is er geen groter verdriet dan het verlies van een kind. De daaropvolgende verlies van haar broer Tonny twee maanden later bracht opnieuw diepe rouw bij Willeke.
Ondanks de noodzaak om door te gaan met haar leven, blijft ze diep bedroefd. Om deze emoties een plek te geven, heeft Willeke nu professionele hulp gezocht.
Door steun te accepteren bij de verwerking van haar gevoelens, toont Willeke haar kwetsbare kant. Ondanks haar vastberadenheid, zijn er momenten dat ze haar emoties moeilijk onder controle kan houden.
“Soms rolt er een traan bij me tijdens het douchen. Maar na dat moment van emotie, begin ik vol energie aan mijn dag zoals ik gewend ben,” deelt ze met oprechtheid.
Willeke begrijpt dat passief zijn geen oplossing biedt. “Dat brengt me nergens,” realiseert ze zich. In moeilijke tijden, haalt ze kracht uit de aanmoedigende woorden van haar dochter.
“Mijn dochter zei: ‘Blijf maar zingen voor de patiënten, mam, dat is wat je moet doen!’” Dit advies motiveert haar om door te zetten.
Onze gedachten zijn bij Willeke in deze moeilijke tijd.
Het is bewonderenswaardig dat zij deze beslissing heeft genomen