Recentelijk heeft Emma Flint (32) haar ontdekking van abroseksualiteit gedeeld, een identiteit die ze pas op haar 30e volledig heeft geaccepteerd.
In een openhartige bijdrage deelt ze haar ervaringen met de uitdagende reacties van vrienden en hoe dit haar leven beïnvloedde.
Abroseksualiteit, een seksuele identiteit die relatief onbekend is en fluctueert, was voor Emma lange tijd een mysterie.
De ontdekking hiervan bracht haar duidelijkheid, maar ook confronteerde het haar met pijnlijke reacties van haar omgeving. Toen Emma voor het eerst openlijk sprak over haar abroseksualiteit, werd ze geconfronteerd met onbegrip.
Ze sprak: “Op welk tijdstip is deze beslissing voor jou gemaakt? Is het überhaupt wel een aanduiding waar je je mee identificeert? Natuurlijk ben ik er voor je, maar dit komt nogal onwaarschijnlijk over,”
Hoewel zij bevestigingen ontving van haar vrienden, voelden de reacties voor haar eerder aan als talrijke afwijzingen. Dit resulteerde uiteindelijk in het beëindigen van vriendschappen. Deze situatie bracht Emma ertoe consequent te blijven aan haar persoonlijke identiteit, ook al hield dit in dat sommige individuen niet langer deel zouden uitmaken van haar leven.
Opgroeien in de jaren negentig bracht Emma in aanraking met begrippen als homo, lesbisch en hetero. Echter, alles daarbuiten werd vaak niet serieus genomen.
De notie dat seksualiteit variabel kan zijn, bleef destijds grotendeels onbesproken. Het was pas nadat ze op Instagram een post van LGBTQ+-activiste Zoe Stoller had gezien, dat ze bewust werd van een term die ertoe deed.
Er was een persoon die haar belevenissen deelde over abroseksualiteit.
“Een licht ging aan,” herinnert Emma zich. “Eindelijk kon ik benoemen wat ik al geruime tijd ervoer.”
Abroseksualiteit houdt in dat iemands seksuele identiteit kan fluctueren. Voor Emma betekende dit dat ze de ene dag meer aangetrokken kon voelen tot vrouwen en de volgende dag meer tot mannen.
Dit leidde vaak tot verbazing, zowel bij haar als bij haar vrienden. “Vorige week zei je nog dat je lesbisch was. Hoe kan dat nu plotseling anders zijn?”
De misbegrepen reacties zorgden ervoor dat Emma vaak onzeker was over haar identiteit. Ze beschuldigde zichzelf van gebrek aan vastberadenheid en twijfelde aan haar eigen gevoelens.
Door de ontdekking van abroseksualiteit kon ze haar gevoelens beter plaatsen en accepteren.
Terwijl de maatschappij meer open lijkt te staan voor diverse seksuele identiteiten, is er nog steeds onbegrip over begrippen zoals abroseksualiteit.
Emma vertelt dat ze vaak werd ondervraagd over haar seksuele voorkeur. “Sommigen proberen me te dwingen een vast label te kiezen, zodat mijn identiteit hen niet irriteert.”
Zij benadrukt dat haar wisselende seksuele voorkeuren geen effect hebben op haar liefdesleven. “Het gaat om de persoon, niet om hun geslacht,” legt ze uit.
Bij herhaling haar identiteit te moeten verklaren en te rechtvaardigen blijft een uitdaging, vooral omdat velen niet bereid lijken te zijn om buiten hun eigen denkkaders te stappen.
Ondanks de obstakels, is Emma vastbesloten om haar verhaal te delen en voor zichzelf op te komen, in de hoop dat begrip en acceptatie zullen groeien.
Zij pleit ervoor dat seksualiteit niet in vaste hokjes te plaatsen is en dat iedereen vrijheid verdient om zichzelf te uiten.
1. Zij pleit ervoor dat iedereen de vrijheid moet hebben om zichzelf te kunnen uiten.
2. Emma staat vastberaden in haar streven voor zelfvertegenwoordiging!
3. Ze verzet zich tegen het idee van vastomlijnde etiketten!
4. Vaak krijgt ze de vraag: ‘Waarom is dit nu plots anders?’
5. Dit leidt frequent tot aanzienlijke verwarring bij haar familie, vrienden en kennissen.
