De 32-jarige Emma Flint heeft recentelijk haar ervaring gedeeld over het vinden van haar abroseksualiteit, een identiteit die ze pas op 30-jarige leeftijd volledig accepteerde.
In haar openhartige verhaal deelt ze over de uitdagende reacties die ze kreeg van vrienden en hoe dit haar leven beïnvloedde.
Abroseksualiteit, een relatief onbekende seksuele identiteit die schommelt en ontwikkelt, was voor Emma lange tijd een mysterie.
De ontdekking bracht helderheid maar ook pijnlijke reacties van haar omgeving. Toen Emma voor het eerst haar abroseksualiteit deelde, stuitte ze op onbegrip.
“Dit lijkt een beetje onzeker. Zou je wat meer uitleg willen geven? Ik wil je steunen, maar ik begrijp het nog niet helemaal,” deelt ze mee.
Ondanks de belofte van steun van haar vrienden, voelden de reacties voor haar niet positief. Hierdoor besloot ze om bepaalde vriendschappen te beëindigen en vast te houden aan haar eigen identiteit, zelfs als dat betekende dat sommige mensen uit haar leven zouden verdwijnen.
Toen Emma opgroeide in de jaren negentig, waren termen als homo, lesbisch en hetero bekend, maar andere identiteiten werden vaak genegeerd.
De gedachte dat seksualiteit verschillende vormen kan aannemen, was destijds taboe. Pas veel later, door een bericht van LGBTQ+-activist Zoe Stoller op Instagram, ontdekte ze dat er een term was
Er was een persoon die haar ervaringen deelde over abroseksualiteit.
Herinnerend aan haar ervaring, zei Emma: “Het voelde als een licht dat aanging. Eindelijk had ik een woord voor wat ik al jaren voelde.”
Voor Emma betekende abroseksualiteit dat haar seksuele identiteit kon veranderen. Dit resulteerde in dagen waarop ze meer aangetrokken was tot vrouwen en andere dagen waarop ze meer aangetrokken was tot mannen.
Emma werd vaak geconfronteerd met verwarring, zowel intern als extern. Zo vroegen haar vrienden: “Je zei vorige week nog dat je lesbisch was. Hoe kan dat nu ineens anders zijn?”
De onbegripvolle reacties brachten Emma vaak in onzekerheid over haar identiteit. Ze twijfelde aan haar vastberadenheid en haar eigen gevoelens.
Door de ontdekking van abroseksualiteit kon ze zelfacceptatie bereiken en erkennen dat haar gevoelens legitiem waren.
Ondanks de toenemende openheid in de samenleving ten opzichte van diverse seksuele identiteiten, bestaat er nog steeds veel onbegrip rond termen zoals abroseksualiteit.
Emma vertelde dat mensen haar vaak vroegen waarom ze niet simpelweg biseksueel kon zijn. “Sommige individuen dringen erop aan dat ik een vast label kies, zodat mijn identiteit hen niet verontrust.”
Zij benadrukt dat haar variaties in seksuele voorkeur geen impact hebben op haar romantische relaties. “Voor mij gaat het om de persoon, niet om hun geslacht,” legt ze uit.
Ondanks niet iedereens bereidheid om buiten hun kaders te denken, blijft het uitdagend om keer op keer haar identiteit uit te leggen en te rechtvaardigen.
Ondanks tegenkomende uitdagingen, blijft Emma standvastig en vastbesloten haar verhaal te delen en voor zichzelf op te komen, in de hoop op meer begrip en acceptatie.
Zij staat voor het idee dat seksualiteit niet in vastomlijnde categorieën te vangen is en pleit ervoor dat eenieder de vrijheid krijgt om zichzelf te kunnen zijn.
1. Elke persoon verdient de ruimte om zichzelf te zijn.
2. Emma houdt vast aan haar standpunt om zichzelf te verdedigen.
3. Ze weigert om gelabeld te worden op basis van stigmatisering.
4. De vraag “Waarom is dit nu anders?” blijft terugkeren.
5. Deze situaties leiden vaak tot verwarring in sociale kringen.
