In een knus huisje aan de rand van het dorp woont Aagje, een levendige vrouw van 82 jaar. Haar grijze haren vertellen verhalen van vroeger, terwijl haar ogen sprankelen van de wijsheid en levenservaring die ze met zich meedraagt. Iedere ochtend kuiert ze naar de bakker om de hoek voor versgebakken brood, waar ze steevast een praatje maakt met de andere dorpsbewoners. Aagje’s huisje is een verzamelplaats van herinneringen; foto’s van haar kinderen, kleinkinderen en verre reizen sieren de muren. Ondanks haar leeftijd staat ze altijd klaar om te helpen waar ze kan, en haar lach is een constante bron van vreugde voor iedereen die haar kent.