Het is een herkenbaar tafereel: je loopt rustig over straat en ineens scheurt er een scooter voorbij of zo’n irritante fatbike.
Reageren heeft vaak geen zin omdat vooral die jonge gasten op een scooter of fatbike met een noodgang voorbij komen scheuren.
Rekening houden met voetgangers is vandaag de dag iets waar vooral jonge mensen geen boodschap aan hebben.
Online is er nu een video te zien van een man op een fiets die de keuze maakte om een groep jongeren op scooters aan te spreken op hun asociale gedrag.
De man in de video had genoeg van het roekeloze rijgedrag en sprak de jongeren er direct op aan. Maar in plaats van boos te worden of met een strenge toon te spreken, koos hij voor een andere aanpak: een simpele vraag.
“Jullie scooters zijn opgevoerd, of niet?” vroeg hij. De jongeren keken hem even verbaasd aan en lachten ongemakkelijk. Toch was het punt daarmee gemaakt.
Op sociale media leverde de actie een stroom aan reacties op. Sommigen vinden dat de man groot gelijk heeft en prijzen hem om zijn lef.
“Meer mensen zouden dit moeten doen,” klinkt het in de reacties. Anderen denken dat het weinig nut heeft: “Ze lachen je toch gewoon uit.”
Helaas bleef het niet alleen bij discussie. Sinds de video online staat, is de man zelf het doelwit geworden. In plaats van inhoudelijke gesprekken kreeg hij een golf aan negatieve reacties over zich heen.
Van scheldpartijen tot nare opmerkingen – het lijkt erop dat het makkelijker is om iemand online af te kraken dan echt na te denken over het probleem.
Deze situatie roept een bredere vraag op: hoe kun je jongeren aanspreken zonder dat het meteen leidt tot een verhitte discussie?
Is het tegenwoordig nog mogelijk om een probleem normaal te benoemen, of is de drempel naar boosheid en afwijzing simpelweg te laag?
Het opvoeren van scooters is natuurlijk niets nieuws. Jongeren willen sneller rijden, indruk maken of simpelweg niet te laat komen op school.
Maar wat vaak wordt vergeten, is dat een opgevoerde scooter niet alleen een flinke boete kan opleveren, maar ook levensgevaarlijk is.
Politiecontroles proberen het probleem aan te pakken, maar veel jongeren weten precies hoe ze daar onderuit kunnen komen.
Ze ontwijken bekende controleplekken en als hun scooter wél wordt ingenomen? Dan wordt hij vaak gewoon opnieuw opgevoerd.
Ondertussen blijven andere weggebruikers gefrustreerd achter. Want hoewel snelheid spannend kan zijn voor de bestuurder, kan het voor een ander zomaar een gevaarlijke situatie opleveren.
De vraag blijft dus: wat is de oplossing? Meer controles, strengere straffen of juist een andere manier van aanspreken? Eén ding is zeker: het probleem gaat niet zomaar verdwijnen.
Het is een herkenbaar tafereel: je loopt rustig over straat en ineens scheurt er een scooter voorbij of zo’n irritante…
