Er is een groeiende schuld ontstaan bij Esther, een 27-jarige vrouw, door haar deelname aan online gokken.
Wat begon als een onschuldige hobby heeft zich ontwikkeld tot een zorgelijke situatie waar ze moeilijk uit kan komen.
“In eerste instantie was het gewoon wat weddenschappen voor de lol,” verklaart ze. “Maar al snel verloor ik de controle.”
“Ik bleef steeds meer geld inzetten, hopend dat één juiste gok alles zou oplossen.” Dit resulteerde echter in verdere problemen en een oplopende schuld van duizenden euro’s.
Esther heeft geprobeerd steun te vinden bij haar ouders om haar uit deze benarde situatie te helpen. Maar haar hoop werd snel de grond in geboord.
“Hun financiële middelen zouden het mogelijk maken om mijn schulden gemakkelijk af te lossen, zonder grote consequenties voor hen,” meldt ze gefrustreerd.
Voor Esther voelt deze afwijzing als een diep verraad: “Maar in plaats van te helpen, zeggen ze dat ik mijn eigen problemen moet oplossen.”
Haar ouders hebben altijd goed geboerd, met luxe vakanties, een groot huis en dure auto’s. “Hoe kun je je eigen kind in zo’n situatie laten zitten terwijl je zelf in overvloed leeft?”
“Ze hoeven zich nergens zorgen over te maken, en toch laten ze mij aan mijn lot over,” zegt ze boos. Het gesprek met haar ouders verliep kil.
Ze maakten haar duidelijk dat ze haar eigen verantwoordelijkheid moest nemen en dat ze als volwassene haar eigen fouten moest rechtzetten. Maar voor Esther is het niet zo simpel.
“Elke dag voelt als een gevecht. Ik zie die schulden voor me, terwijl zij in hun luxe leven voortgaan. Het maakt me zo boos en teleurgesteld.”
Esther ervaart dat de pijn niet alleen ligt bij de financiële kwestie. Voornamelijk haar relatie met haar ouders baart haar zorgen. Ze voelt zich verlaten en betwijfelt de band die ze met hen heeft.
“Ze zeggen altijd dat familie het allerbelangrijkste is, maar als het erop aankomt, laten ze me vallen. Hun geld lijkt belangrijker dan ik.”
Ondanks haar teleurstelling tracht Esther haar situatie zelf te verbeteren. Ze heeft gokapps van haar telefoon verwijderd en overweegt professionele hulp te zoeken voor haar verslaving.
Toch blijft de last van haar schulden haar achtervolgen. “Ik wil echt veranderen en een nieuw begin maken, maar met die schulden in mijn nek is het moeilijk om vooruit te kijken.”
Wat haar het meest dwarszit, is het besef dat haar ouders haar makkelijk hadden kunnen helpen, maar ervoor kozen dat niet te doen.
“Het voelt alsof ze me”
Zij uit haar verdriet door te zeggen dat mensen verdrinken terwijl ze gewoon een reddingsboei in handen hebben.
Ondanks de soms uitzichtloze situatie blijft Esther doorgaan. Ze benadrukt: “Ik probeer elke euro om te draaien en zoveel mogelijk af te lossen.”
Ze merkt op dat de voortgang traag gaat en dat de gedachte dat haar ouders haar hadden kunnen helpen, maar dat niet wilden, haar altijd zal bijblijven.
Esther twijfelt of ze haar ouders ooit kan vergeven. Ze deelt: “Deze ervaring heeft een diepe wond achtergelaten. Misschien los ik mijn schulden op, maar de breuk met mijn ouders? Die zal niet zo makkelijk herstellen.”
1. Haar ouders kunnen haar helpen maar hebben besloten dit niet te doen…
2. Dat haar ouders haar laten verdrinken zal ze niet meer vergeten…
3. Ze is woedend dat haar ouders haar niet willen helpen.
4. Dat haar ouders niet haar schulden willen aflossen ….vind ze afschuwelijk.
5. Ze is teleurgesteld en boos op haar vermogende ouders.
