Door financiële problemen voelde Ellen zich gedwongen om geld te nemen van haar dementerende oma, ondanks hun hechte band, onthult ze in een ontroerend verhaal.
Ondanks dat haar oma haar vaak niet meer herkent, bezoekt Ellen haar wekelijks en deelt ze haar innerlijke strijd.
“Ondanks dat ze me meestal niet herkent, blijf ik haar bezoeken,” zegt Ellen. “Ik voelde me genoodzaakt geld van haar te stelen en zag geen andere oplossing.”
Ellen rechtvaardigt de diefstal uit de geheime geldvoorraad van haar oma, die traditioneel in een oude sok wordt bewaard, door te benadrukken dat het indirect haar oma ten goede komt.
“Ik help haar met dagelijkse taken. Op die manier profiteert ze er toch van,” probeert ze zichzelf gerust te stellen.
Ellen, ondanks haar goede bedoelingen, worstelt dagelijks met haar geweten. Ze overweegt eerlijk te zijn tegen haar oma, maar wordt tegengehouden door angst.
Ellen worstelt sterk met haar gedachten en zegt: “Ik denk er elke dag aan. Als ik het geld zou hebben, zou ik het meteen terugleggen.”
De financiële druk, vooral door de noodzaak van een nieuwe wasmachine, leidde haar tot deze moeilijke keuze.
“Ik had geen cent te makken, nog steeds niet,” bekent Ellen, die rond moet komen van een minimumloon.
Ellen’s verhaal werpt licht op de complexiteit van de zorg voor ouderen en de moeilijke situaties waarin mantelzorgers kunnen verkeren.
Dit dilemma onderstreept de menselijkheid en de uitdagingen waarmee zorgverleners te maken hebben bij de zorg voor een dierbare met dementie.
1. Ze vindt het heel erg maar heeft nog steeds geen geld te makken.
2. Om haar geweten te sussen helpt ze haar oma met klusjes.
3. Ze benadrukt dat het indirect ten goede komt aan haar oma….
4. Ze laat weten dat ze geen geld heeft en geen andere uitweg ziet…
5. ZE blijft haar oma bezoeken ook al wordt ze niet meer herkent..
